Każdy system wierzeń posiada specyficzne symbole, które są podstawą zwyczaju danych wierzeń, a w konsekwencji tego stanowią coś na wzór znaku szczególnego charakteryzującego określony rodzaj religii. W przypadku najstarszej religii monoteistycznej, jaką niewątpliwie okazuje się być judaizm, można mówić o wyszczególnieniu dwóch nadrzędnych symboli, o których nieco więcej w poniższych fragmentach.
Menora – to zdecydowanie kluczowy symbol judaizmu. To nic innego jak typowy żydowski świecznik, jaki cechuje się posiadaniem specyficznych siedmiu ramion. Jest to element obrzędowy, rytualny, który musi znaleźć się w domu każdego gorliwego wyznawcy religii judaistycznej. Warto wspomnieć, że to zarazem ze wszystkich rozmaitych symboli judaizmu, najstarszy symbol u Żydów.
Zgodnie z utrwaloną na kartach historii tradycją, przekazywaną z pokolenia na pokolenie wśród wyznawców judaizmu – menora została wykonana na wzór podany przez Mojżesza. Nie zapominajmy zaś, że Mojżesz stanowi kluczową postać biblijną w opisywanym systemie wierzeń. Menora zrobiona została ze złota. Znajdowała się ona tuż przy wejściu na Arkę Przymierza. Z czasem zagarnęli ten tradycyjny symbol judaizmu Rzymianie. Menora zaginęła, a jak wnioskowano z pogłosem – wywieziono świecznik do Konstantynopola, po tym jak został przejęty od Rzymian przez Bizantyjczyków. Obowiązkowo menora w żydowskim rozumieniu jako symbol religijny powinna opierać się na konkretnej konstrukcji – siedmiu ramion połączonych w jednym punkcie, na jednej płaszczyźnie.
Autor: